DoCos – VVZwammerdam 3-3

Voor de neutrale toeschouwer een geweldig wedstrijd: drie keer vocht Damme zich terug uit een achterstand. Naast uw verslaggever stond zo’n neutrale toeschouwer, die vond die jongens in het groen ‘Lugdunum’ best aardig voetballen. Als ‘Leidenaar’ had hij geen voorkeur. VVZwammerdam vocht zich tot drie keer terug: 1-0, 2-1 en 3-2 naar uiteindelijk 3-3 in de 85ste minuut door invaller Bryan van den Nieuwendijk. Daar kun je als speler alleen maar van dromen. Maar het mooiste moment was voor een speler van DoCos: Lars de Ridder, die na vier jaar blessureleed (kruisbanden) onder applaus zijn rentree maakte. Een mooi moment in een mooie wedstrijd voor de neutraal toeschouwer. ‘Die groenen zijn toch Lugdunum? Ja, want die spelen ook in de 3e klasse A.’

Justin Bons

Zwammerdam begon al met vijf spelers die er niet bij konden zijn – Jaimy, Jeroen, Koen, Ruben & Thom – om uiteenlopende redenen. Dat vergde nogal wat improviseren in de opstelling, maar zoals gebruikelijk kwamen we er toch uit met de nodige spelers uit het 2e en 3e. Maar eenmaal in het veld was er weinig van te merken. Alhoewel DoCos al binnen tien minuten een 1-0 voorsprong had. De problemen stapelde zich ondertussen op voor Damme: rechtsback Martijn Vink had extra tijd nodig om te herstellen van een schop en grensrechter Gerro van Krimpen liet zich vervangen door de geblesseerde speler Koen Woudenberg. Ook Gerro voelde zicht niet spic & span (= okselfris). Maar in de 18e minuut kwam er keerpunt: de doelman van DoCos tikte een schitterend schot net over de lat, maar uit de hoekschop kopte centrale verdediger Mark Veerman snoeihard en onhoudbaar in (1-1).

Na ongeveer 25 minuten leek het toch een min of meer gelijkwaardige strijd te worden. Onze ‘invallers’ beten prima van zich af en doelman Chris van Riessen pakte een paar ‘onhoudbare’ ballen, maar moest toch in de 39ste minuut zijn meerdere erkennen in een schutter van DoCos. Vlak voor rust had aanvoerder Lars Kremer de 2-2 moeten afdrukken, maar de bal vloog vlak over de lat. 2-1 derhalve met de rust.

In de tweede helft had trainer Erwin van der Zee bedacht Bryan van den Nieuwendijk op de rechtsbuiten-positie te posteren. Duidelijk werd ook dat we, en met name Justin, geen vrienden werden met de scheidsrechter. Over en weer werd er geklaagd en in de rol van speler trek je dan meestal aan het kortste eind. In de 56ste minuut kwamen we nog goed weg toen een speler van DoCos voor open goal naast schoot. In de 65ste minuut weer een wissel: Nick van den Berg werd linksback, Reijer werd naar voren, rechtsbuiten, gedirigeerd, Gerald van Asselt werd rechtsback, Jim van Vliet centraal achterin en de geblesseerde rechtsback Martijn Vink mocht er uit. Toeval of niet, maar de wedstrijd leek te kantelen. De Groenen duwden DoCos terug op de eigen helft en in de 69ste minuut maakte spits Ole Jansze met een fraai lob over de doelman de 2-2. De Damse supporters hoopten stiekem op een wonder. Hoogmoed komt echter voor de val: in de 74ste minuut kregen we bij een uitval van DoCos een strafschop tegen en die ging er soepel in. Leken we toch nog aan het kortste eind te trekken met nog een kwartier voor de boeg. DoCos stuurde nog snel drie frisse reserves in het veld in 82ste minuut. Maar in de 85ste paste Morris de bal dwars door de verdediging en zetten daarmee Bryan alleen voor de doelman: alsof hij Santiago Gimenez was, schoof hij de bal in het net. Super! Misschien moeten we toch ook nog iets zeggen over Justin Bons; wat een handenbinder en dat 90 minuten lang: sneller als de wind.

Na afloop toch vooral blije gezichten en terecht: drie keer terugkomen van een achterstand getuigd van een ploeg met veerkracht. En we staan inmiddels op plek 10. Er waren vier ploegen zaterdag die voor de 2e keer verloren en op nul punten zijn blijven staan. De foto’s volgen zondagmiddag.

• Verslag op de site van Docos (klik hier)
• Verslag op de website van LeidenAmateurVoetbal (klik hier)
• Wat ging er bij Aarlanderveen mis? (klik hier)