VVZwammerdam – SV Gouda 2-0

Zaterdagmiddag stonden er drie wedstrijden op het programma aan de Spoorlaan: eerst VVZwammerdam JO23 – Olympia JO23 (6-0) op Veld 2, vervolgens VVZwammerdam – SV Gouda (2-0) op Veld 1 en tenslotte Nederland tegen de Verenigde Staten (3-1) in het Clubgebouw. Een druk programma dus, zeker voor de barmensen.

Maandagochtend bleek inderdaad dat de scheidsrechter met het aanraken van de toetsen van zijn mobieltje zich had vergist, na afloop van de wedstrijd stond er per ongeluk ‘Gestaakt wegens wanordelijkheden’. Dat was ook niet zo. Maar ja, je weet maar nooit.

De wedstrijd begon zonder Reijer Peters en Morris van Vliet (hamstring) die niet in staat waren te spelen. Nick van den Berg kon zodoende als linksback zijn rentree maken. Lars nam, na zijn herstel, weer zijn vertrouwde plaats in, die tot die tijd toebehoorde aan Morris van Vliet.

We begonnen minder goed dan anders. Meestal wordt door ons in het eerste kwartier de tegenstander stevig onder druk gezet, maar in plaats daarvan kwamen we binnen het kwartier een keer of drie goed weg bij de aanvallen van SV Gouda. Pas na een minuut of twintig kregen we meer grip op de wedstrijd, waarna Damme wel iets sterker was, maar Gouda had toch ook nog zomaar kunnen scoren. Overdrijven is ook een kunst, …. maar 0-4 had zomaar gekund.

Het echte venijn bleek in de 2e helft te zitten. Nu zaten die mannen er al wel gelijk bovenop en na al een paar aardige kansen mocht Koen Woudenberg een strafschop benutten in de 53ste minuut (1-0). Daarna hadden we door kunnen drukken. Maar alle aandacht werd afgeleid door twee keer geel voor aanvoerder Lars Kremer voor twee (lichte) overtredingen en ruim een kwartier voor tijd de bank van Gouda ‘in gesprek’ ging met de (vrouwelijke) toeschouwers achter de dug-out van Zwammerdam. Normaal een avance werd nu een ordinaire burenruzie. Op het veld keek iedereen met verbazing naar hetgeen daar gebeurde en noopte zelfs de scheidsrechter de wedstrijd tijdelijk stil te leggen tot de gemoederen langs de lijn weer wat waren bedaard. In de 88ste gingen we verder met het potje waar het eigenlijk vanmiddag om ging. De scheids trok ruim tijd bij. Door het vertrek van Lars speelden we met 10 man, maar daar kon Gouda niet van profiteren. Het mooiste moment van de wedstrijd was van onze doelman Maico du Chatinier, die de bal uit zijn hand over de collega-doelman heen schoot – hij stond ver voor zijn goal – en de bal zo in het doel van Gouda had kunnen kunnen rollen. Maar een verdediger tikte hem vlak voor de doellijn nog net op tijd weg. Even later kopte een uitblinkende Jim van Vliet de 2-0 tegen het net. Toen vond de scheidsrechter het welletjes. We moesten immers allemaal naar Nederland – Verenigde Staten (3-1) kijken in de kantine. Het werd dus uiteindelijk een vrolijke boel daar aan de Spoorlaan. Totdat later bleek dat de wedstrijd was gestaakt bij 2-0. 

Aanstaande zaterdag gaan we naar Rohda’76, de laatste wedstrijd voor de winterstop. Daar gaan we gezamenlijk – voorafgaand aan de wedstrijd zoals we hebben afgesproken op zijn crematie 12 augustus – stilstaan bij het overlijden van Remco Havenaar.