VVLinschoten – VVZwammerdam 1-3

Zaterdag waren we een onderdeel van het decor in het kader van het afscheid van Sam van Buren; gewaardeerd lid van VVL. Ontroerend om te zien hoe de vereniging omgaat met hun clubheld. Het was letterlijk ‘Meer dan voetbal’ deze zaterdagmiddag. Op de website van Linschoten staat een prima verhaal over deze emotionele middag. Klik hier. Vlak voor de wedstrijd bleek dat onze linkerspits Justin Bons toch niet fit genoeg was. Hij werd vervangen door Rick Vogels. Al met al werd het een moeizame wedstrijd die na een 0-1 ruststand, toch met 1-3 werd gewonnen.

Het was lang geleden dat we zo achter de feiten aanliepen als in de eerste helft tegen Linschoten. Vorig jaar overigens ook een taaie tegenstander. In het eerste kwartier voorkwam doelman Maico du Chatinier minstens twee doelpunten door adequaat ingrijpen. Dat was in ieder geval top. Damme werd consequent op de eigen helft terug gedwongen. Dat zijn we niet meer gewend. De achterhoedespelers konden zelden de bal kwijt en kwamen niet verder dan de bal naar elkaar schuiven of terug op de doelman. Het goede nieuws was dat er daarbij geen foutjes werden gemaakt. Als je de middenvelders niet kunt bereiken is het al helemaal lastig de voorhoede in stelling te brengen. Echter in de laatste minuut van de eerste helft eindelijk de eerste goedlopende aanval. Linksback Reijer Peters passte de bal dwars tussen de verdedigers door en bereikte de op links naar binnen snijdende Koen Woudenberg die vervolgens teruglegde op aanvoerder Lars Kremer. Hij poeierde de bal strak tegen de touwen (0-1) en dan ga je lekker thee drinken.

Na rust was het binnen drie minuten echter alweer 1-1. Maar los van als het niet loopt lijken we een betere conditie te hebben als we het laatste half uur in gaan. Net als vorige week bij Siveo, moest ook de man met de spons van VVL hard werken vanmiddag. In de 67e minuut kopte Jim van Vliet (met nummer 10) een corner van Koen prima binnen. Zo rond de 80ste minuut werd het spel onderbroken omdat de scheids over een speler heen buitelde, verloor daarbij zijn bril en moest even verzorgd worden. We knalden nog een vrije trap op de lat. Spits Jordi de Groot scoorde in de 88ste minuut de 1-3, maar die goal werd afgekeurd wegens buitenspel. Een paar minuten daarna in blessuretijd maakte hij weer een goal en die kon wel door de beugel. Zo gingen we toch met een 1-3 overwinning op weg naar huis. Niet al te best spelen en dan toch met 1-3 deze lastige wedstrijd winnen. Op zich ook een kwaliteit natuurlijk.

Maar allemaal niet belangrijk. Het ging niet over ons, het ging vandaag over Sam. Mooi dat we van zijn afscheid onderdeel mochten zijn en respect voor scheidsrechter De Leeuw die deze soms lastige en emotionele wedstrijd wist af te handelen zonder kaarten. Komende week weer een thuiswedstrijd; we ontvangen onze vrienden uit Driebruggen (WDS). Net als wij opgericht in 1948. Dat schept een band. Babyboomers heet dat: geboren tussen 1945-1955.