Nicolaas Boys – VVZwammerdam 0-0

Om maar met het eind te beginnen: Doelman Bartjan Pfaff stopte in de 89ste minuut een strafschop. Hij pakte de bal zelfs klemvast. Het had maar zo een sacherijnig weekend kunnen worden voor de talrijke fans thuis, de trainers en de spelers uit Zwammerdam. Dankzij het gelijkspel bleven we ook nog koploper en dat gaf de actie van Bartjan extra glans. En daarmee is gelijk gezegd met welk probleem we momenteel kampen. Tot voor kort speelden de tegenstanders tegen dat sympathieke clubje uit het dorp met die bijzondere naam. Maar nu spelen ze niet meer tegen ‘Zwammerdam’, ze spelen tegen ‘de koploper’. En van de koploper wil je sowieso winnen; sympathiek of niet.

Dat merkten we al tegen Linschoten en Siveo’60: iedere wedstrijd gaat nu om zes punten. Of ze lopen drie punten in of wij lopen drie punten op de tegenstander uit. Dat is toch een nieuwe gewaarwording voor spelers en staf. Iedereen kijkt naar je met de blik: staan ze terecht op die eerste plek? In de eerste helft had Nicolaas Boys een veldoverwicht, maar de eerste twee kansen waren toch voor spelers uit Damme met de lichtblauwe uit-shirts. Nicolaas Boys speelt in groen-zwarte shirts, het was dus lastig kiezen tussen ons groene thuis-shirt of ons nieuwe zwarte uit-shirt. Dan maar het 3e shirt in de kleuren van het dorp: lichtblauw. Lars Kremer en Justin Bons vuurden wel op de goal, maar de doelman van (Sint) Nicolaas hoefde niet in actie te komen. Verder kregen we ook geen enkel cadeautje. De gastheren kwamen ook twee keer in de buurt van Bartjan, maar ook die schoten gingen naast. De nasmaak van de eerste helft was: de thuispartij bleek het meest aan de bal, maar Damme leek ietsje gevaarlijker als het erop aankwam. En dat in de regen, zonder toeschouwers en in een koude wind. Wintertijd zullen we maar zeggen.

In de 2e helft werden we sterker en sterker en de druk op de goal van de Boys werd steeds groter, maar desondanks kwamen we toch niet echt in de buurt van een 0-1. De schermutselingen speelden zich vooral af op de helft van de tegenstander, maar echt super gevaarlijk werd het niet voor hun goal. Desalniettemin hadden we een aantal prachtige combinaties, scherpe passes van achteruit, maar de buitenspelers Justin, Koen en later Mitchell wisten spits Jordi niet op maat te bedienen. Jammer, want het veldspel had met vlagen wel de glans van een koploper. Je moet jezelf dan wel belonen heet zoiets in voetbaltermen. Dat gebeurde echter niet en dan krijg je door een handsbal in de laatste minuut een penalty tegen en daarmee werd doelman Bartjan zonder enige twijfel ‘de speler van de wedstrijd’. 

Aan de bestuurstafel achteraf had de archivaris van Nicolaas Boys een overzicht van de zes wedstrijden die we al eerder tegen de voormalige zondagvereniging hadden gespeeld tussen 1993 en 2010: het waren steeds wedstrijden om een beker (Gouda, District, Groene Hart Cup). We hebben nu dus zeven keer tegen Nicolaas Boys gespeeld: 2 keer gewonnen, 3 keer gelijk, 2 keer verloren, doelsaldo: 11 voor en 11 tegen. 

We horen wel van de KNVB of we volgende week zaterdag 4 december thuis tegen NSV’46 toch moeten spelen ondanks dat we niet meer kunnen trainen in de avonduren. 

• Hier een link naar het verslag van de wedstrijd op 0172Sport (klik hier)
• Hoe is het met de besmettingen ondertussen?
  • • Besmettingen op 25/09:   1.592 (Speeldag 1)
    • Besmettingen op 02/10:   1.658 (Speeldag 2) 
    • Besmettingen op 09/10:   2.520 (Speeldag 3)
    • Besmettingen op 16/10:    3.737 (Speeldag 4)
    • Besmettingen op 23/10:    5.719 (Speeldag 5)
    • Besmettingen op 30/10:    7.999 (Speeldag 6)
    • Besmettingen op 06/11:   12.024 (Speeldag 7)
    • Besmettingen op 13/11:    13.902 (inhaaldag)
    • Besmettingen op 16/11:    20.252 (onze inhaalwedstrijd)
    • Besmettingen op 20/11:   21.873  (Speeldag 8)
    • Besmettingen op 27/11:    22.089 (Speeldag 9)