Half dozijn voor VR1

.
Evenals de heren mochten ook de dames zaterdagmiddag aantreden tegen de rode lantaarndrager in een uitwedstrijd. Dat was in dit geval het uiterst sportieve BVCB uit Bergschenhoek. Laten we maar beginnen met de manier waarop deze topclub (1e klasse) omgaat met haar VR1. ‘Jullie mogen voetballen op veld 6, echt gras, aan de andere kant van de parkeerplaats en pal naast de sloot zonder afrastering en zonder ballenstok’. Zeker 20 keer ging de bal in de sloot, waarbij de coach van de tegenpartij maar weer moest zien hoe hij de ballen terugkreeg. Soms lagen er drie Derby’s te gelijk in het water. Dan nog een scheids die doodleuk affluit na de 0-6 om ons verder leed te besparen terwijl er nog zeker 5 minuten moesten worden gespeeld. Het is een prachtige club daar in Bergschenhoek, een jaloersmakende accomodatie, kunstgrasvelden, tennisbanen, met zelfs een eigen schoolagenda, een hardstikke leuke boutmiddag met Hans Kraaij jr. Kwam glansrijk door de broodje-bal-met-mosterd-test, leuke mensen achter de bar, maar VR1 is een stiefdochter, … … jammer.

De wind stond strak over het veld en in de 1e helft hadden we ‘hem’ pal tegen. Veerle Peters schoot in de eerste minuut al gelijk op de kruising en daarmee was de toon gezet. Het zou een wedstrijd worden waarbij onze keepster niets te doen kreeg. Een mooi schot van Lisa Zuidam werd nog van de doellijn gehaald, maar in de daarop volgende aanval schoot Daisy Streefland na een oogstrelende combinatie de bal strak in de rechter bovenhoek. Dat was in de 7e minuut. En toen aanvoerdster Marjolein van der Post binnen de 20 minuten de ploeg naar 0-2 schoot leek het pleit beslecht. Marjolein maakte tien minuten voor rust ook de 0-3. De rust was weer zo’n bijzonder moment: de wandeling naar het clubgebouw in de kou en in de volle wind leek weinig aantrekkelijk en wellicht ziekmakend. Na een korte time-out wisselde de ploeg van helft en van systeem: van 4-4-2 naar 4-3-3. Nog meer druk naar voren en dat zonder warme thee.

Nu met Martine Koole en Kirsten van Asselt tegelijk in de spits en met volop de wind in de rug werd er stiekem gehoopt op dubbele cijfers. In de 47ste minuut scoorde Veerle Peters alsnog en was het 0-4. We gingen er nog eens goed voor zitten. Maar helaas de 2e helft werd verder een drama: BVCB trok zich terug in het eigen strafschopgebied en er was voor Damme nauwelijks nog doorkomen aan. Teveel uit op eigen succes en elkaar te weinig zoeken in de combinatie, … lijkt de beste samenvatting van die periode. Jammer,  … want dit was zo’n tegenstander waarbij tiki-taka de beste methode was om als een warm mes door de boter te snijden. Na ruim 60 minuten swingde, met behulp van de wind, Britt van der Heijden een corner maar zo de goal in en in de 85ste minuut was het dan toch nog een spits, Kim Kleijn, die een goal maakte.
.