Dubbel gevoel bij ‘Een Gelukkig Nieuwjaar’
.
Helaas, … beste vrienden en vriendinnen moeten we beginnen met een vervelend bericht. Gisteren is Peter Verheul overleden op 56-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hersenbloeding. Peter was al jaren lid, maar ook oud 1ste elftal speler, vader van Mariska en Sabine Verheul, die allebei bij ons hebben gevoetbald en ook zijn kleinkinderen voetballen inmiddels bij ons. Hoezo zijn we een familieclub? We staan ongetwijfeld bij de eerste thuiswedstrijd van het 1ste over twee weken nog stil bij Peter’s overlijden, maar ik stel voor dat we juist nu ook Peter een moment in stilte herdenken (1 minuut stilte, staand).
.
Feitelijk zijn we hier bij elkaar om samen een gelukkig nieuwjaar in te luiden. … de context is even niet passend, mijn voorstel is dat we eerst wat drinken, bijpraten en dat ik over een kwartier weer even bij jullie terugkom omdat we dan nog een formeel momentje met elkaar hebben (pauze).
.
We hebben het afgelopen jaar natuurlijk best een heel bijzonder jaar gekend: we bestonden 70 jaar, het 1ste bleef op de laatste wedstrijddag behouden voor de 3e klasse, we haalden op 25 september het NOS-Nieuws (Zwangerdam) en Rien behoorde bij de laatste 15 clubhelden (van 3.200 kandidaten) bij de jaarlijkse verkiezing van het AD. Maar we hadden ook weer minder spelende leden. We hebben nog acht teams. De ene week spelen er vijf thuis, de andere week drie. Als er drie elftallen thuis spelen geeft dat een vervreemdend effect op het clubhuis. Een compleet verlaten kantine op de zaterdagochtend. Er komt pas na 12.00 uur enig leven in de vereniging. In 2015 hadden we nog 220 spelende leden, nu ongeveer 130. Toch blijven we in de buurt van een kleine 300 leden, … het aantal rustende leden stijgt dus gestaag. Ons voorstel als bestuur is de vereniging opnieuw uit te vinden. Stel dat we in het vervolg niet meer spreken over spelende en rustende leden. Maar over leden die competitie spelen en recreatieve leden (bewegen-als-tussendoortje).
.
We hebben altijd hoofdzaken en bijzaken gekend. En we zien in de geschiedenis wel vaker dat bijzaken hoofdzaken worden en hoofdzaken bijzaken. Kijk wat er momenteel gaande is tussen benzine- en elektrische auto’s. Voor veel mensen is het mobieltje hoofdzaak en de laptop is alweer bijzaak. Mijn laatste CD kocht ik in 2015 (Coldplay). Spotify is nu hoofdzaak.
.
Dat betekent een twee sporen-beleid: we blijven ambitieus voetballen voor diegenen die dat willen. Maar voor de andere leden ontwikkelen we jaarlijks een recreatief-programma. Is dat helemaal nieuw? Nee, we zijn al jaren succesvol met 40-plus voetbal op de vrijdagavond, we zijn gestart met een project met de G-voetballers van Ipse op maandagavond, we organiseren voor de 6ekeer dit jaar het COED-toernooi (gemengd voetbal voor senioren) en vandaag hebben we weer een poging gedaan het Wandelvoetbal nieuw leven in te blazen. Maar we laten nog talloze kansen liggen: een bedrijfsvoetbal-toernooi, darten en klaverjasavonden. Zeker in het kader van de naderende MFA zijn er nog talloze zaken die we kunnen oppakken zoals gezamenlijk koken na afloop van een rondje fietsen of wandelen. Eenzaamheid is een groot probleem in de huidige samenleving: elkaar ontmoeten en het gesprek met elkaar voeren – en dat niet doen op Facebook – is uiteindelijk wat ons tot een vitale club maakt. En we hebben al geruime tijd de ondertitel Meer dan een vereniging. Kortom: er ligt nog een mooie toekomst voor ons, maar we moeten hem wel grijpen en die komt niet meer als vanzelf naar ons toe.
.
Tenslotte hebben we iets unieks: onze JO12-1 (E1) werd maar zo Winterkampioen. Uit ervaring weet ik dat kampioen worden maar een enkele keer in je voetballeven voorkomt. De meeste jongens zijn hier, kom even naar voren dan krijgen jullie van ons een oorkonde om aan de muur te hangen in je slaapkamer. Dan weet je zeker dat je nooit meer het jaar vergeet!
.
De JO12-1 in het groene zonnetje gezet
.
Laten we afsluiten om elkaar vooral een gezond Nieuwjaar te wensen, dat is niet vanzelfsprekend hebben we helaas nu alweer gemerkt. En als niets meer hetzelfde blijft, hebben we alleen elkaar nog om vast te houden. We willen op weg naar een – in ieder opzicht – gezond 2019! You’ll never walk alone.
.
Namens het Bestuur
.
Henk, Jeroen, Rien, Wim, & Jaap
