Afscheid van Fred

Lieve Adrie, familie, vrienden,

We staan hier op de verkeerde plaats. Op dit tijdstip, maandagmorgen zijn we normaal gesproken bezig op het terrein en de gebouwen hiernaast. We waren net begonnen aan de grote schoonmaak na een druk voetbalseizoen. De kantine staat letterlijk vandaag op zijn kop.

Zaterdagavond voor een week tijdens de Vrijwilligersavond zaten we met zijn drieën, Fred, Adrie en ik, aan de Bunnikzijde van de kantine het seizoen te evalueren aan de hand van het lief en het leed van het afgelopen jaar. We kwamen tot de gezamenlijke conclusie dat het hele grote leed ons de afgelopen jaren gelukkig bespaard was gebleven. En nu staan we hier … op dit tijdstip … op de verkeerde plaats.

Fred ken ik vanuit verschillende rollen, een woord wat bij uitstek bij hem past. En welke rol hij ook speelde, het paste wonderwel. Als man met het alwetende gezag in december vanuit het dikke boek, als bestuurder in meerdere verenigingen, als vakman die zijn handjes liet wapperen, als acteur bij Z.A.T., als biljarter, als scheidsrechter, als coördinator Gebouwen & Terreinen, als een drijvende kracht achter de supportersvereniging Bunnikzijde. ‘Zeg, voorzitter, ben je zelf wel lid? Op dag van mijn aantreden. En voordat ik het wist stond ik bij Adrie en Fred aan de deur met 50 euro. Iemand met wie je gewoon ontzettend prettig kon samen werken, die aan een half woord genoeg had en als iets niet kon, je dat ook wist te vertellen. Nooit vervelend, wel overtuigend.

Fred heeft enorm veel achtergelaten in ons dorp: in stenen, in ideeën, in herinneringen en aan normen en waarden. Mijn drie kinderen geloofden in hem zonder dat te beseffen. Dat beseffen ze pas later, … als ze zelf kinderen hebben. Wie is eigenlijk die man met ‘het grote boek’? Fred was een man die ons allen op allerlei plekken in de dorpsgemeenschap wist te binden en nog gaat binden, zelfs als we ons daar niet altijd bewust van zijn. ‘Je bent pas dood als je vergeten bent’, staat op de rouwkaart. Er zullen altijd mensen in Zwammerdam blijven die zeggen: ‘da’s Fred’.

Op Zwammerdam.Net staat momenteel een prachtig nummer ‘Dat ik je mis’ van Maaike Ouboter. In een paar dagen 2,5 miljoen keer beluisterd. Ik eindig met het refrein:

Laat me los
Ik moet nu alleen
en houdt me vast als het nodig is
In gedachten
ik zoek je in alles om me heen
maar al denk ik soms dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen dat ik je soms mis
.
Jaap (namens het bestuur)