Inmiddels in Canada
Vrijdagmiddag zijn we (Jozef en Jaap) aangekomen in Vancouver. Binnen anderhalf waren we op weg naar White Rock voor onze eerste overnachting. Daar waren we ook wel aan toe na een verlengde dag van 33 uur. Zaterdagmiddag speelde Bellingham United tegen Vancouver Thunderbirds (van UBC University British Columbia). Een aantal spelers arriveerde op het laatste moment omdat ze aan de grens van Amerika met Canada stootte om allerhande formaliteiten. Mogelijk heeft het daaraan gelegen maar binnen 10 minuten (zonder warming-up) stonden The Hammers met 2-0 achter. Met de rust was het al 4-1. Een enorme teleurstelling want de club uit Bellingham had nog kans op het kampioenschap. Na rust nog een rode kaart ook voor BUFC en gelukkig bleef het daarbij. Eindstand ook 4-1. Volgende week moeten ze nu winnen om de play-offs te halen.
Onze jongens (Thom, Nick en Reijer) spelen zondag 14/7 (morgen) tegen Sound South FC in Tacoma. Wel even 250 km rijden voor een wedstrijdj van 90 minuten (en weer terug). Het was mooi ze weer even te zien vandaag (zaterdag). Alles gaat goed met ze, al trainen ze zich kapot. De drie gaan ervanuit daar de 29ste juli (de eerste training bij ons) wel voordeel bij te hebben. Ook met Sean Connor hebben we even bijgepraat. Brendan had andere bezigheden als trainer van zijn jeugdteam. Morgen dus een verslag van de wedstrijd in Tacoma. Wat ons wel duidelijk is: een wedstrijd hier is een conditionele veldslag. Ze blijven maar gaan op een tempo van 200 km, werken zich body-check naar body-check op het kunstgras met 26 graden op de thermometer. Respect, we kunnen niet anders zeggen. Morgen meer, … inmiddels al wel een wasbeer ontmoet in de tuin hier, … in de boom.
