Het balletje kan raar rollen
Voor de laatste keer dit seizoen mochten wij, 40-plussers, weer aantreden. RVC had zich bereid gevonden om deze avond te organiseren. Wat voor een avond, een heerlijke warme zomeravond met een laagstaand zonnetje. Heerlijk zo hoort (voor mij persoonlijk) voetbal te zijn. Het was wel een avond met een zwart randje, vanwege het plotselinge overlijden van Fred van Lienden eerder deze week speelden wij met een rouwband om.
In Reeuwijk werd het een kleine competitie tussen RVC, Alphia, Floreant, TAVV en onszelf. Het leuke hieraan is dat je op zo’n avond tegen iedereen speelt. Onze selectie was dit keer zeer breed, 12 man sterk. Piet, Bert, Adri, Richard, Willem, Jan Bal (onze verloren zoon was er gelukkig weer bij), Jordan, Jan van D., Louis, Ikzelf (René) trokken het groene shirt aan , Jaap en Ince boden Alphia de helpende hand door deze avond in het oranje te spelen. Zo hadden zij genoeg man. Dit tekent wel weer de onderlinge sfeer tijdens het 40+ voetbal. Je doet allemaal jouw best, er is veel onderling respect. Alleen het balletje rolt niet altijd zoals je zou willen hebben. Natuurlijk zijn er pittige duels, maar ook ongelukkige botsingen. Dan wordt het spel door diegene met bal even getemporiseerd, om te kijken of alles goed gaat. Staan dan twee man weer lachend op, voetballen wij weer verder zonder dat de scheidsrechter in hoeft te grijpen. Heerlijk dat zo nog kan!
Wij begonnen onze avond met 1-1 tegen RVC. Dat is niet slecht, maar wij hadden wel het betere van het spel. Alleen een moment van onoplettendheid zorgde ervoor dat wij niet de volle winst hadden. Tegen TAVV werd het nog erger. Weer ‘heer en meester’ in het veld, constant in de aanval, kans op kans. Op het einde wilde wij de winst forceren door iets meer risico te nemen. Alleen pakte dit verkeerd uit, in de laatste minuut kregen wij een counter om onze oren 0-1. Bij sommige binnen de groep sloeg de paniek lichtelijk toe. Gaat het wel goed zo, moeten wij dingen veranderen??? De analist van de groep (ik noem geen naam) gaf aan, dat daar theoretisch geen aanleiding voor was, want wij waren kwalitatief goed aan het voetballen. Wilden wij het ons makkelijker maken, moest er wel wat veranderd worden. Het baltempo zou een tandje omhoog moeten en er zou iets meer druk naar voren gezet moeten worden op deze mooie warme zomeravond. Hmmm, dat is een interessante theorie, door meer te doen heb je het makkelijker. De volgende wedstrijd was tegen Floreant, wij waren weer de betere, hadden het veldoverwicht, toch kwamen wij niet verder dan 1-1. Wat tegen Floreant nooit slecht is, want zij hebben altijd een sterk team in het veld staan. De laatste wedstrijd tegen Alphia konden wij onze borst nat maken, maar uiteindelijk zagen wij ons goede spel beloond met een winst. Good-old Willem schoot de bal beheerst binnen 1-0.
Zo nu was het echt tijd voor de 3de helft, die ondanks het late tijdstip buiten bij de picknicktafels voor de kantine begon. Tijdens de prijsuitreiking bleek dat Alphia aan had gegeven dat zij zonder mededinging meededen, omdat zij jongere en geleende spelers hadden (Jaap en Ince). Grote klasse, wat nogmaals de sfeer op zo’n avond bevestigt. Dit resulteerde er wel in dat wij als 1ste eindigden! De beker gaat mee richting Zwammerdam. Zo zie je maar weer, het balletje kan raar rollen.
.
