Damme 40+ verovert de beker!
Vrijdagavond werden wij in Boskoop verwacht. Deze Vrijdag hebben de bomenrukkers de organisatie van het 40+ treffen in handen. Zwammerdam was vertegenwoordigd met twee teams (met een krappe bezetting) maar met een beetje hulp onderling verliep dit in goede harmonie. Omdat er op verjaardagen het onderwerp voetbal nogal eens op tafel komt, wordt daarin ook het 40+ voetbal veelvuldig besproken. Dit heeft dan weer aantrekkingskracht op “oude” Zwammerdamspelers die deze sfeer zelf ook wel eens willen ervaren. Zo ook Robbert Swart, vroeger van “MAAKT HIJSEN APART”. Hij sloot vrijdag bij ons aan.
Robbert speelde in het verleden 6 jaar in Damme 1 en stond bekend om zijn gedraai en gepiel maar ook zijn harde schoten die nogal eens doel troffen. Maar goed , hierover later meer.
Damme 1 speelde de eerste party tegen een “angstgegner” te weten Alphen 1. Een tegenstander die in de vorige ontmoeting onze Bertus vroegtijdig het veld liet verlaten door een keiharde bal in zijn gezicht. Dus alle reden voor Bertus om hier iets tegenover te zetten. Dit gebeurde door een mooie combinatie van Joop naar Jan, die op zijn beurt de bal breed legde op Bertus. Deze wist met een snoeiharde pegel de 1-0 op het bord te laten verschijnen. Hierna ging het over en weer en in de slotfase van de wedstrijd kon Alphen de al dan niet verdiende 1-1 scoren.
Wedstrijd twee trokken we ten strijde tegen Alphia, die het deze keer deden zonder de oud-dammespelers van Asselt en van Raamsdonk. De laatste had Abraham gezien en vond dit een reden voor een feest. Nog gefeliciteerd Kees! Deze wedstrijd wisten we wel te winnen met 2-1 met doelpunten van Joop en Jan. Jan gebruikte hierbij een stuk gereedschap waar hij al jaren geen gebruik meer van hoeft te maken, een dubbel schaar. Het doelpunt van Joop kwam tot stand door een zogenaamde no-look pass van Wilfred. Had dit te maken met het feit dat Wilfred zijn bril in de kleedkamer lag ?? Ik weet het niet.
In wedstrijd drie troffen we de rood zwarten van sportpark Zegersloot uit Alphen. Ook altijd lastig en dat bleek al snel. Met een iets van richting veranderd schot kon Adri geen vat krijgen op de bal, 0-1 dus. Maar omdat wij (na er uren overleg) een ander systeem zijn gaan spelen lieten wij de tegenstander opkomen. Een meter of 20 vanaf ons doel werden zijn opgevangen door wat vroeger door kon gaan voor de Berlijnse Muur. Wilfred schermde de rechterkant af, Bertus de linker en Remko gaf moeiteloos rugdekking. En na twee van de doodlopende aanvallen van ARC konden Joop en Jan het verschil maken. Zodoende een mooie 2-1 overwinning.
Na deze drie wedstrijden achter elkaar te hebben gespeeld was het afwachten voor welke plaats wij verder moesten spelen. Iedereen vult deze tijd op de voor hem beste manier. Joop ging bijvoorbeeld een potje met Damme 2 meespelen. De rest was bezig met het behandelen van de blessures.
Adri had na een actie ver voor zijn doel last van zijn knie, Wilfred had last van o.a. de lies en hamstring, Bert had een knietje op zijn bovenbeen gekregen, Joop had toch ook last van zijn knie, Jan had een (Dirk) kuit blessure opgelopen en Sjoerd last van de hamstring.
Remko en Robbert blessure vrij, dus deze twee waren verzekerd van een plek in de finale.
Ja U leest het goed, net als de vorige editie in Zwammerdam weer een plek in de finale voor Damme!
De tegenstander was deze keer het eerste team van Floreant, waarin oud Dammer Martin van het Hoog meespeelt. Deze had de taak op zich genomen om Jan uit te schakelen. Maar i.p.v. van wat Jan altijd doet ,namelijk wegdraaien, speelde hij deze partij alleen om de bal te kaatsen.
Joop en Robbert op het middenveld omdat deze conditioneel op niveau zijn. Al was daar na berichten via de app zaterdagochtend niets van over. De verdediging bestond deze partij uit Fred (links) en S. van Beek op rechts (familie van ??). Remko erachter voor de rugdekking en coaching, wat wel eens herhaald diende te worden. Adri stond als een portier voor zijn doel en liet niemand binnen.
Het spel ging over en weer en de spanning was voelbaar. Maar door onze tactiek kregen we verschillende mogelijkheden via Robbert en Joop.
Na een mooi opgezette aanval verdween de bal via de voet van Robbert in het luchtruim en is nooit meer gevonden. Na een moment van coaching richting onze “nieuwe” 40 plusser, met de opmerking dat je je lichaam over de bal moet houden vervolgden we de jacht op een doelpunt. Drie minuten voor tijd krijgt Robbert de bal, hij pielt zich vrij en kan schieten. Maar na pielen hoort draaien, dus ging Robbert nog ff draaien. Daarna zijn laatste kwaliteit benutten zoals hierboven staat beschreven namelijk hard schieten. Dit schot heeft de keeper alleen maar gehoord, de bal verdween onderkant lat in het net. Het leverde ons eindelijk de fel begeerde eerste plaats op.
Martin van het Hoog reikte de beker uit aan Adri. Hierbij benadrukte Martin nog even dat hij als oud Dammenaar trots was op het door ons behaalde resultaat.
Volgende en afsluitende toernooi van dit jaar wordt 21 november gespeeld bij Alphia.
